Mijn opa op wieltjes…

“Eigenwijs is ook wijs hoor!” zei mijn opa. Mijn zusje (7) is dol
op skeeleren, of skaten.. (volgens mijn broertje een wieltje
verschil, maar ik heb ze niet geteld).. Opa kon niet achterblijven
toen bleek dat hij de oude skates (of skeelers) van mijn
broertje paste.

Ik hield mn hart vast. “Hij kan goed schaatsen, hoor!” zei oma.
Ja, maar dat wil niets zeggen bij opa’s, dacht ik bij mezelf…
Ik zag me al in mn veel te korte snoopy piama in de auto als
een gek naar het ziekenhuis sjeezen, met mn opa op de
achterbank, kermend van de pijn..

Daar ging ie dan, vreselijk wiebelend, voorovergeheveld, maar
met een zelfvoldane glimlach op zn gezicht.. Mijn opa was aan
het skaten (of skeeleren).. Met mijn zusje aan de hand rolde 
hij over het pad in de tuin… Een ontzettend schattig gezicht…
Na een paar minuten zakte mijn hartslag eindelijk een beetje.
Tot hij viel…. Schrik. Opa’s en oma’s breken nogal snel, weet u.
“Daar zul je het hebben, heup uit de kom” riep oma. Ik slikte.

Maar hij stond weer op… Een beetje lastig, maar volgens mij
nog aan een stuk. Ik ben maar naar boven gegaan, kon het
niet meer aanzien.. Hopelijk issie nou nog heel..
(Helaas kunt u het niet horen, maar op dit moment rijdt er een
ambulance langs, met sirene. Hoe ironisch.)