Soms doe je iets, waar je bijna meteen spijt van hebt. Soms kun je
beter niet achterom kijken, maar met opgeheven hoofd doorlopen alsof
je niets in de gaten hebt…
Zoals vandaag.
Ik liep richting de Six op de Piazza in Eindhoven toen er twee Heren
Agent te Paard langs mij paradeerden. In gedachten tikte ik mee met het
ritme van de hoefijzers op de tegels. Ik kon er niets tegen
doen, het ging vanzelf.. Tot het ineens stopte. Zonder er bij na te
denken draaide ik me om. En dát had ik dus net effe niet moeten doen…
Ik keek récht in de schijtende aars van Paard nummer één.
GATVERDEGADVER, wat ontzettend, ontzettend onsmakelijk!!! En het ergste
van alles was, dat ik me in die halve seconde dat ik dit onsmakelijke
gebeuren aanschouwde, verwonderde over het feit dat die dieren echt een
ONGELOFELIJK groot gat hebben… Zucht. Das toch wel fout hè….
Das ind wel errug fout ja! 🙂 Stel je voor ze hadden ge…. 😛
En toch.. Toch kijk je vaak wel achterom -> helaas
Tja, tis puur natuur en nog vruchtbaar ook.
Hahaha Heeeel fout ja! Je vertelt ’t ook zo lekker smakelijk! Ik zie ’t al helemaal voor me.