Zo bleef ik twee dagen liggen in bed..
Ik was totaal van de kaart
Toen stond ik op ik moest niet denken maar doen
Want zonder haar was ik geen stuiver meer waard..
Ik liep de stad door op zoek naar een glimp,
En ik dacht “ik zie haar nooit meer terug”
Ik ging zelfs hardop praten in mezelf
En iemand zei “je stond uren met je handen op de leuning van de brug”
5 december 2005
Annabel – het wordt niets zonder jou….
Mooi he , Hans de Booy en tekst van Herman Pieter de Boer (beetje cultuur)
Mooi he 🙂
Het gevoel is gewoon errug herkenbaar..!! 🙂
Je hebt het niet nodig om te piekeren over zo’n kwast. Stond zaterdag voor hem aan het stoplicht, hij in een oude volvo met een meisje ernaast die jouw klasse nooit zal halen. Believe in yourself girl, you have got more to give than he deserves! Grtz. J.A.G.
@Just Another Guy: had Sassie dit wel willen weten? Het zou mij pijn doen iig..
@geit….doet het niet meer pijn om te voelen, waarvoor voelen onnodig is?
Zucht, het zal wel aan mij liggen geloof ik dat ik het niet meer volg. JAG: ik weet niet wie je bent, maar je doet het overkomen alsof ik jou ken. Who are you? Anoniem reageren is toch een beetje lame, vind ik!