Ik geniet van lezen. Dikke boeken vol drama, persoonlijke problemen en
het liefste nog een grote dosis romantiek. De flutromannetjestijd is
inmiddels vervlogen, ik lees nu boeken met iets meer lading. Ik geniet.
In de trein zitten is tegenwoordig geen straf meer. Dan kan ik toch
niets nuttigs doen, dus zet ik mijn gloedjenieuwe Mp3speler op, sla
‘het’ boek open en lees. Ik snak naar het einde, naar de ontknoping,
naar het moment waarop ze zichzelf vindt, waarop alles goedkomt..
Gulzig verslind ik pagina na pagina. Maar elke keer weer, wanneer het
einde in zicht komt, en die laatste woorden nog maar enkele pagina’s
van me verwijderd zijn, ga ik treuzelen…
Ik wil eigenlijk niet dat het afloopt, ik geniet van het verhaal, zit
er middenin, wil er niet weg, wil verder, doorgaan en meer zien, meer
weten.. Ik lees alinea’s twee keer om elk detail in me op te slaan. Het
onvermijdelijke is niet te vermijden. De laatste pagina, de laatste
alinea, de laatste regel, het laatste woord, de laatste punt, het boek
is uit. Het leven waar ik zojuist nog alles vanaf wist is abrubt
afgebroken. Ik wil meer weten over Sally Lomax, en haar relatie met
Richard. Ik wil
weten of ze, nu Sally eindelijk toegeeft dat ze verliefd is en
eindelijk durft lief te hebben, echt gelukkig samen worden, of
dat ze twee kinderen krijgen en daarna met veel ruzie uit elkaar
gaan… Ik wil een boek dat nooit eindigt. Dat eeuwig verdergaat tot ik
er geen zin meer in heb.
Van ongenoegen pak ik een nieuw boek, om het vorige te vergeten, (maar
tussen de regels door denk ik stiekem toch nog af en toe aan Sally, hoe
zou het met haar gaan??), tot ik opnieuw word meegezogen in
het nieuwe verhaal. Ik verslind 150 pagina’s in een paar uur en geniet
van elke zin.. Tot het laatste hoofdstuk. Ik durf niet verder… Dit
was het laatste ongelezen boek dat ik in huis heb. Ik sluit het met een
diepe zucht en leg
het naast me neer. Ik pak mijn tas en jas, ren naar beneden en stap op
de
fiets. Eerst een nieuw boek halen dan maar. Of misschien meteen twee,
voor het geval…
Lezen… bleh ik wacht wel op de verfilming!
Soms lees ik eerst de laatste pagina’s !
lezen =leuk