Later als ik groot ben en een goede baan heb, een dure auto en een eigen huis, waar ik samen met mijn man en geen kinderen gelukkig woon, ga ik natuurlijk regelmatig bij mijn mama op de koffie. Moeders en dochters drinken namelijk samen koffie. Capuccino uit dat dure apparaat dat mijn ouders dan misschien nog hebben. Met een koekje erbij. Of een stuk limburgse vlaai. En nog een kop capuccino, omdat het zo gezellig is…
Er is echter één klein probleempje. Ik lust absoluut geen koffie. Ik vind het heel vies. Over-mijn-nek-ga-vies. En ik zie me zelf over tien jaar echt niet met meer een glas limonade bij mijn mama aan tafel zitten. Dat zou raar zijn. En thee is geen optie, met koffietijd drink je geen thee, dan drink je koffie. Ze zeggen dat je het moet leren drinken, het zwarte goud. Net als bier. En wijn. Maar ik geloof ‘ze’ niet. Ik vind het echt heerlijk ruiken, maar ga over mijn nek van de smaak. Hoe los ik dít probleem nu weer op?
Zie het als ‘de verboden vrucht’ naar kijken, maar niet aankomen…