Al twee maanden stel ik het steeds weer uit. Al twee maanden stel ik me ontzettend aan. Ik moet naar de tandarts. Voor het eerst in mijn leven krijg ik spuiten in mijn mond, een boor in mijn kiezen en chemisch spul om de boel weer dicht te kitten. En voor het eerst in mijn leven ben ik bang. Knikkende knieen. Trillende handen. Heel erg bang.
Mijn tandarts is een onpersoonlijke, arrogante kakker. Hij doet gewoon waar hij zin in heeft. Hij luistert nooit naar wat je zegt en is bepaald niet voorzichtig. Dat maakt het er niet beter op, kan ik je vertellen.
Vannacht hing hij met zijn zelfingenomen gezicht boven mijn bibberende kaak. Ik hoorde de boren zoemen op de achtergrond en een ander slachtoffer gillen van de pijn in de ruimte naast me. De tandarts bulderde van het lachen, terwijl er een druppel groen gloeiend vocht uit de spuit druppelde…
Over precies 2 uur (exclusief de wachttijd) wordt mijn nachtmerrie werkelijkheid. De gehandschoende man gaat in mijn mond prikken en boren. Bemoedigende en geruststellende woordjes van vrienden sla ik vooralsnog in de wind. Ik geloof er niets van. Zij hebben een andere tandarts.
De mijne, is een monster…
Ik hoop dat het monster je niets verschrikkelijks aandoet..
Sassie, die vervanger van je he, heeft die wel al je tanden laten zitten. Ik hoop het voor je, je bent nu nog zo verdoofd dat je het nog niet voelt. Maar dalijk zit er een gaatje in de verkeerde tand, ze willen links en rechts nog wel eens door elkaar halen.. Nee grapje hoor, komt vast helemaal goed! En vanavond op die date word het pas gezellig, alleen word het wat minder zoenen dan, maar plenty of things to do left zou ik zeggen! 🙂
Liefs xx
Volgende keer versterking meenemen? Of viel het mee en weet je nu dat je ‘m de volgende keer makkelijk aankunt?
😀
Hoe ging het?? Ik heb er ook een hekel aan hoor…