Geduld heb ik nooit gekend.
Zekerheid maakte me altijd vrij.
Nu loop ik met een hart vol vragen,
Een helse marteling voor mij.
Beantwoord jij mijn gevoel?
Wil jij wel genoeg?
Heb je enig idee waar ik op doel?
Of wil ik weer te veel, te vroeg?
Zonder het te beseffen,
Nam ik weer mijn eigen tempo aan.
Terwijl ik in de sneltrein zat,
Reed ik enkel bij je vandaan.
Het wordt tijd om uit te stappen.
En te wachten op het perron.
Zou jij me met je meenemen,
Naar het volgende station?
Terwijl ik in de diepte duik,
Blijf jij veilig aan de kant.
Maar als je weet hoe diep het water is,
Vertrouw me dan en pak mijn hand.
Het laatste quatrijn is het allermooist. Die metafoor is echt geweldig. Het mooiste wat ik tot nu toe van je werk(klinkt heel professioneel:P) heb gelezen.
xx
Weer een staaltje kippenvel schrijfwerk. Je wordt steeds beter! Ik hoop dat hij het leest en je begrijpt.
Echt goed geschreven!!!
Mooi!
Go Sassie, Go !