Opgerold lig ik op bed. In een topje, een joggingbroek en met mijn satijnen deken tot aan mijn kin over me heen getrokken. Op het tafeltje naast me staan een halflege fles Fanta en een doos tissues. Eros en Phil vullen mijn hermetisch afgesloten kamer met hun melancholische klanken. Toeterend snuit ik mijn neus en veeg ik mijn ogen droog. Ik moet wel, want ik kan niets meer zien. En dus ook niet meer lezen.
Ergens op pagina 235 ben ik gestopt. Mijn keel is droog, mijn ogen doen pijn en mijn hoofd klopt. Het is al bijna 8 uur en ik merk dat ik duizelig ben van de honger. Ik heb de hele dag amper iets gegeten. Ik was verloren in mijn boek. Volledig opgezogen door het leven van Cassandra, een bijzonder talentvolle vrouwelijke piloot in de tweede wereldoorlog.
Zo nu en dan gaat mijn fantasie onverhoopt met me aan de haal en vergeet ik alles om me heen. Voor ik het weet is de dag voorbij en heb ik niets gedaan van alles wat ik me had voorgenomen. Maar het geeft niks. Ik ben urenlang ontsnapt aan de realiteit en heb de hele dag onbegrensd kunnen fantaseren. Ik voel me duf, gelukkig en levendig tegelijk. Er is niets heerlijker dan wegdromen bij een boek en pas weer wakker worden als de laatste pagina is omgeslagen…
Mee eens, op het vrouwengedoe er omheen na dan natuurlijk :p
Och ik dacht eerst dat je ziek was zo te lezen, maar je verdiepen in een boek kan heel fijn zijn.
@HaleyBarbour Barbour: Governorship Races Are Key to Long-term GOP Gains
http://bit.ly/aC20zC