Het Dal

Waar ik almaar blijf lachen
Zullen de zilte tranen stromen.
Als ik doodmoe lig te wachten
Zal de slaap niet komen.

Waar ik me enthousiast verheug,
Valt het altijd tegen.
Ook al weet ik dat het niet zo is,
Na zonneschijn komt regen.

Waar ik zweef van gelukzaligheid
Zak ik diep weg in het zand.
Als ik zachtjes roep om hulp
Is de reddingspost onbemand.

Waar ik te lang nadenk
Is de kans voorbij gevlogen.
Maar als ik geniet van het moment
Word ik door twijfels leeggezogen.

Waar de vrolijkheid zegeviert
Al was ik nog zo blij,
Slaat op de toppen van mijn kunnen
De grond weer weg onder mij.