Druilerig, chaggerijnig, luisteloos, koud en met hoofdpijn hang ik gehuld in een dik vest op de koude leren bank tegen hem aan. Met een geoefende pruillip en dito waterige bambi-ogen kijk ik sip naar hem op.
Ik: Ik word een beetje moe van mezelf.
Hij: Misschien heb je wel een winterdepressie.
Ik: Wat is dat?
Hij: Dan ben je depressief in de winter.
Ik: Klinkt logisch. Is dat een ziekte?
Hij: Ja.
Ik: Ik ben niet ziek. Waarom krijg je een winterdepressie?
Hij: Omdat het winter is.
Ik: Klinkt minstens net zo logisch. Ik zal eens googlen…
Oververmoeidheid, hoofdpijn, prikkelbaarheid, concentratieproblemen, overdreven eetlust en een enorme behoefte aan slaap, slaap, slaap. Geen vrouwengezeik, geen aanstelleritus, geen smoesjes om onder seks uit te komen, maar allemaal symptomen van een zogenaamde winterdepressie. Een op tien tot twintig mensen heeft hiervan zoveel last, dat hij/zij moeite heeft om nog normaal te functioneren. Vrouwen hebben om een of andere reden vier maal vaker last van een winterdepressie dan mannen. De kans dat mijn hangerige humeur onderhevig is aan een fiks lagedrukgebied, is dus aardig groot.
Und jetzt? Onderzoek wijst uit dat het ontbreken van voldoende daglicht de meest waarschijnlijke oorzaak is van een seizoensdepressie. Licht maakt gelukkig. En donker niet. Behalve pillen slikken is er eigenlijk niet veel wat je eraan kunt doen. Een zonnebankkuur helpt niet, omdat het licht in je ogen moet vallen. Grote doses Sint Janskruid, dagelijkse ochtendwandelingen en ontwaken met een philips wake-up light behoren tot drukverhogende mogelijkheden. Afreizen naar de zon voor een periode van minimaal een week is een zeer goede oplossing. Emigreren een nog betere.
Bij gebrek aan de nodige liquide middelen en met carnaval voor de deur, besluit ik de depressie kundig te manipuleren. Ik gooi alle lampen aan, spray ananas en kokosgeur in mijn kamer. Ik hul mijn zonnebankbruine benen in een kort rokje, draai de verwarming hoog op, luister de hele dag naar zwoele salsa, sla een voorraad Safari en Bounty in, bel mijn vriend voor een partij hete, zweterige seks en herhaal tegen mezelf dat het zomer is en dat de zon schijnt.. En elke avond voor het slapengaan bid ik tot de weergoden (en Piet P.) dat de lente maar snel mag komen. Fingers crossed…
Ja erg he? Ik heb er ook een beetje last van. Maar de vogeltjes fluiten alweer s ochtends. 🙂 Dat helpt ook ontzettend, geeft een lente gevoel. Ondanks de kou/storm/regen/wind..