Let’s talk #goals. De Purpuz, Passion en Best Self planners vliegen de deur uit. Als je rondklikt op Insta, lijkt het alsof iedereen massaal z’n goals crusht. En begrijp me niet verkeerd, er is niks mis met doelen stellen. Het is juist superslim! Maar doelen stellen moet geen doel op zich worden. Plus: het is niet voor iedereen weggelegd. Ik vond het daarom hoog tijd voor een tegengeluid. Een nuancering in al dat digitale #goalgeweld.
And you get a goal, and everybody gets a goal!
Gisteren was ik op het 15e verjaardagsfeestje van mijn oude werkgever Frankwatching. In een artikel dat voor de gelegenheid op de site verscheen, vertelt Frank Janssen – mijn voormalige baas – dat hij zelf nooit zo van de KPI’s was. Maar dat veranderde toen de instroom van millennials op gang kwam. Die houden namelijk juist wel erg van doelstellingen, cijfers en speren op resultaten, vertelt hij.
Goalgettende millenials dus. Ze hebben grote plannen, dromen en ambities. And honestly, I love it. Goaldiggen is een generatiedingetje. Wellicht kun je het zelfs een lifestyle noemen. En voor veel mensen werkt het als een trein. Met ‘werken’ bedoel ik dat ze er oprecht gelukkig van worden. Het maakt ze blij om doelmatig en resultaatgericht bezig te zijn. Dag in, dag uit. Wars van smoesjes, angsten en excuusjes. Ze pushen zichzelf alsmaar verder. En dat is mooi.
Je hoeft er niet aan mee te doen, weet je
Als je oprecht blij wordt van doelen stellen en halen, leef je dan lekker uit! Maar wat ik wil zeggen, is: je hóeft er niet aan mee te doen. Of je nou een millennial bent of misschien een generatietje of wat ouder. Je bent geen mislukkeling als je geen doelen stelt. Als je blij bent met je leven zoals het is.
En ook niet als je doelen klein zijn. Als kleine babystapjes voor jou genoeg zijn. Als je niet continu uit je comfortzone wil stappen. Gewoon, omdat je happy bent right here en niet voortdurend verlangt naar meer. Of als doelen voor jou niet werken. Als je meer van de spontane beslissingen bent, en het leven liever over je heen laat komen als één grote verrassing.
Tevreden zijn met wat je hebt = ook een doel
‘Als je maar je best doet, kun je alles worden wat je wilt’. Toch? Nou, dat weet ik nog zo net niet. Het is geen wonder dat juist de millennial-generatie zo burnout-gevoelig is. We moeten allemaal maar de beste versie van onszelf zijn. The total package.
Gezond, gelukkig, succesvol. En alsmaar streven naar het hoogst haalbare. Ik vind het maar een lastig concept. Ik schreef 4 jaar geleden al een blog met de titel ‘Sinds wanneer is tevreden zijn met wat je hebt niet cool meer?‘. Ik quote mezelf even (kort samengevat):
“Ik heb de vraag ‘haal je er wel alles uit?’ regelmatig gesteld aan anderen. En ja, ook aan mezelf. Maar het is eigenlijk best een gemene vraag. Hij suggereert dat je niet goed genoeg bent als je niet alles doet wat mogelijk is. Hij suggereert op zijn minst dat het eeuwig zonde is.”
Het leven is geen wedstrijd
Ik herhaal het nog maar even, want ik wil niet dat je me verkeerd begrijpt. Er is absoluut níets mis met doelen stellen. Er is niets mis met doorzettingsvermogen en motivatie. En ook niet met jezelf naar grotere hoogten pushen. Au contraire.
Maar het leven is geen wedstrijd. Geen race van doel naar doel. Het leven is juist wat er tussen al die milestones in gebeurt. En daar wil je van Genieten. Met hoofdletter G, ja. De beste versie van jezelf ben je – als je mij vraagt – wanneer je gelukkig bent. In het hier. In het nu.
Een aantal ongevraagde adviezen
Voor alle goal getters, goal crushers en goal digging goddesses. En voor iedereen die – in gewoon Hollands – doelstellingen heeft en zijn of haar stinkendharde best doet om die te bereiken. Tegen jullie zeg ik: go for it! Maar ik heb wel een aantal ongevraagde adviezen.
Wees lief voor jezelf.
Ja, een beetje tough love never hurt anyone. Maar je hebt ook tender love and care nodig. Vooral van jezelf. Je bent een mens van vlees en bloed. Je mag smoesjes hebben. Je mag nee zeggen, of juist ja. Je mag heeeeeeel erg langzaam vooruit gaan. Of helemaal niet vooruit gaan. En zelfs even achteruit. Als je je doelen niet haalt, dan heb je niet gefaald. Dan ben je geen mislukkeling. Dan ben je een mens.
Doe een reality check.
Niet gehaald? Misschien was je doel wel onrealistisch. 30 kilo afvallen in een half jaar is in de meeste gevallen onhaalbaar. Je omzet in één jaar verdriedubbelen, is érg ambitieus. Natuurlijk mag je groot dromen en zelfs op het randje van onrealistisch inzetten, als dat voor jou werkt. Zolang je jezelf maar niet afstraft wanneer het niet lukt. Teleurstelling voorkomen? Haal je doelen even langs een ervaringsdeskundige en doe een reality check.
Vergeet niet te genieten.
En dan bedoel ik niet alleen van het bereiken van je doelen. Maar ook van de reis. Van de weg er naar toe. Van je mindere momenten. Vergeet niet te genieten van je failures, van de kleine dingen. Van even helemaal niets doen of hoeven.
Laat je doelen af en toe los.
Leef even doelloos. Zorg dat er voldoende tijd is voor verrassing. En voor serendipiteit; dingen die op je pad komen terwijl je op zoek was naar wat anders. Besteed tijd aan dingen die hélémaal nergens toe leiden. Aan niks doen. Aan relaxen. Aan Netflixen. Aan in bed liggen met je partner, een hele dag. Of twee. Nutteloosheid is prachtig. Het is geen tijdsverspilling. Het is leven.
Streef alleen je eigen doelen na.
Check goed of de doelen die je stelt ook echt jóuw doelen zijn. Of jij – en alleen jij – ze wil bereiken. Niet moet, maar wil. Staan er doelen op je lijstje omdat je van jezelf vindt dat je ze moet bereiken? Of omdat je denkt dat het zo hoort? Wegstrepen, die hap! Streef alleen doelen na die jou verder helpen. Die bij jou passen. Waar je gelukkig van wordt.
Kwalitatieve doelen zijn ook goed.
3x zoveel omzet draaien, 50 nieuwe klanten binnenhalen, 1000 followers erbij, 21 boeken lezen in een jaar, 2 liter water drinken per dag… Harde, duidelijke, kwantitatieve doelen lijken prettig, want ze zijn meetbaar. Dus je weet wanneer je ze gehaald hebt! Maar kwalitatieve doelen zijn misschien nog wel veel mooier. Op mijn lijstje staan zaken als ‘beter leren foto’s bewerken’. Maar ook: ‘persoonlijker zijn in mijn teksten’ en ‘meer opdrachten aannemen waar ik gelukkig van word’.
Het ligt niet altijd aan jou.
Soms zijn het smoesjes, angsten of excuusjes die je ervan weerhouden je doel te bereiken. Maar dat betekent misschien ook dat dit niet het moment voor je was. Dat het te vroeg was, misschien. En vaak ligt de oorzaak elders. Psychische, financiële of lichamelijke omstandigheden kunnen roet in het eten gooien. Soms ben je gewoon even niet sterk genoeg. Loop je vast. Of lukt het gewoon niet. Dat maakt je, ik zeg het nogmaals, geen mislukkeling. Dat maakt je mens.
Let’s talk #goals!
Ben jij een goal digging goddess (of god)? Stippel je elk facet van je leven tot in detail uit? Of vind je het leven al complex genoeg zonder doelstellingen en KPI’s? Ik ben erg benieuwd naar hoe jíj tegen dit onderwerp aankijkt. Laat je het me weten in de reacties hieronder?
