Lomp is echt ontzettend lastig.. Helemaal verdufd liep ik het zonnebank
hokje uit.. En in mijn enorme enthousiasme vergat ik het trappetje.. En
daar ging ik, onderuit.. Ik hoorde een flinke knak en durfde eigenlijk
niet meer op te staan.. Nadat ik alle moed verzameld had en mijn been
onder mn kont uit geworsteld had ben ik voorzichtig gaan staan.. In
eerste instantie ging het prima, het lopen, ik dacht ‘ooohh dat gaat zo
wel weer over’.. Maar met de minuut werd het erger en erger.. Ik kan er
niet eens meer op lopen.. Strompelen is al pijnlijk. Ik voel me
vreselijk zielig en tegelijk behoorlijk melig. Lomp is lastig, maar
gelukkig ook ontzettend grappig!!
4 mei 2005
Lomp = lastig..
Lomp is ind lastig! 😉 Wel jammer dat je er geen moblog van hebt gemaakt anders hadden we allemaal mee kunnen lachen! 😉
hmmmzzz… zou het aan de naam liggen. Ik heb ook veel te regelmatig last van lompigheid. Mutserigheid trouwens ook 😛
Wat fijn om te lezen dat je dus niet de enige bent die zulk soort kunsten uithaald.. Ik moest ooit rennen om de trein te halen, stond ik rustig uit te puffen boven aan het trappetje, zat ik ineens zomaar beneden aan het trappetje op de grond :-S