“Hoe gaat het tussen jullie eigenlijk?” vroeg een vriendin. Ik hoefde
er niet lang over na te denken. “Goed! Super! Kan niet beter!” En ja
het gaat ook goed. Meestal besef je het wel als het niet goed gaat,
alleen als alles super is ben je je er stukken minder bewust van. Het
gaat écht goed tussen ons. Het voelt goed. Evenwichtig en eerlijk!
Zoals het hoort!
Ik denk er wel eens over na.. Is hij nou de ware? Ga ik met hem
trouwen? Zal ik met hem oud worden en jong blijven?? Als ik de gedachte
even laat hangen word ik niet paniekerig of bang.. Ik voel geen
beangstigend gevoel, ik blijf rustig, word gelukkig bij de gedachte aan
die relatieve zekerheid, aan bij elkaar wonen en slapen.. Maar toch
schuilt er een realist in mij. Is het wel goed genoeg? Wanneer is het
goed? Wat maakt een relatie eigenlijk goed? Naast het verliefde gevoel
en het houden van is er nog wel meer nodig. Het moet natuurlijk een
eerlijke relatie zijn. Je moet allebei jezelf kunnen zijn, maar ook
beiden dingen voor de ander kunnen laten, compromissen sluiten dus..
Het probleem is dat liefde blind maakt. Wanneer laat je teveel voor die
ander? Wanneer is de relatie niet in evenwicht en oneerlijk? Zie je dat
wel als je met je roze bril op op cloud number 9 zit?? Soms ben ik bang
dat ik me teveel laat leiden door de angst hem kwijt te raken. Zou ik
anders zijn als ik die angst niet had? Zou ik gelukkiger zijn?? Zou hij
me misschien dan leuker vinden??
Een nieuw tijdperk staat voor de deur. Ik ga weer 100 kilometer van hem
vandaan wonen.. Ga weer studeren. Moet me er dit keer echt op storten
en ook een eigen leven opbouwen. Dat is beangstigend. Overleven we het?
Is de liefde sterk genoeg? Ik wil er niet aan denken. Ik sluit mn ogen.
Ga met oogkleppen op de zomer in. Af en toe bekruipt het me. Af en toe.
Zoals nu. Maar dan spreek ik mezelf toe. “Hij houdt van je. Jij houdt
van hem. Geniet. Denk niet teveel na over dingen die je toch (nog) niet
in de hand hebt!” En dat is waar. Die tijd komt nog. Nu is nu. Na de
zomer komt na de zomer pas. Wie weet ben ik tegen de tijd wel overtuigd
en vol vertrouwen dat dit (evenwicht) blijvend is.. Ach ja en wie weet
gaan we wel samenwonen of zoiets geks :-)…
Echte liefde overwint alles!
Ja dat is waar. En dat is dus de (beangstigende) vraag!
Komt tijd komt raad… op dit moment moet je je daar inderdaad nog niet druk om maken! Het kan alle kanten op. Niets is zeker in het leven.
Ben het helemaal met Gonbon eens!
Kop op meid, je eigen niet druk maken en of er over piekeren, is nergens voor nodig.
Gelukkig gaan jullie een paar daaaagjes naar de Tower Bridge kijken. Njoy the moment babe!
@Gon&Daniel: het komt ook wel goed, ik denk dat iedereen wel eens van die (levens)vragen en onzekerheid heeft, of niet dan??
@GdeB: ik was niet van plan om drie dagen lang naar de Tower Bridge te gaan kijken hoor 😉
Die 100 kilometer zullen we goed komen, tis niet zover hoor en dichter bij dan Tilburg.
Toch merk ik dat je niet helemaal zeker bent, hoe komt dat nu dan weer?
En dat liefde blindt maakt, maakt toch niets uit, voelen is dan toch belangrijker! 😀