De zoektocht…

Ik heb vragen. Over mezelf. Mijn toekomst. En de reden waarom ik log. Waarom ik zo graag schrijf. Wat ben ik toch diepzinnig de laatste tijd.

Ik word ouder. En wijzer, misschien. Ik zit tussen twee fases in. Tussen tiener en twintiger, tussen jongere en volwassene. En blijkbaar zet het aan tot denken. Niet alleen over levensvragen, maar ook over andere dingen die belangrijk zijn. Voor mij. Zoals waarom ik zo graag schrijf. Waarom ik eigenlijk log…

Het schrijven, ik doe het al van jongs af aan, is een passie. Ik schreef altijd al verhaaltjes, en op mijn tiende won ik een nationale gedichtenwedstrijd. Daar ben ik stiekem nogsteeds trots op. Van de twintigduizend inzendingen zijn er 100 uitgekozen en daar zat ik tussen. Ik schreef liedjes, songteksten, gedichten. Ik ben gek op de Nederlandse (en op de Engelse) taal. Eigenlijk op elke taal. Ik speel graag met woorden, ik geniet ervan om gedachten te verwoorden… Een tijd geleden was ik overal mee gestopt. De creativiteit was op. De onderwerpen waren op. Nu niet meer. Het stroomt weer door me heen. De drang om te schrijven, te zeggen, te delen, te zingen.

Ik moet me niet meer inhouden. Ik moet het loslaten. Er zit zoveel meer in mij dan wat er tot nu toe is uitgekomen. Dat voel ik. Dat weet ik. Ooit vind ik het. Snel, denk ik. Hoop ik.