Ik ben zo inspiratieloos als een blokkendoos. Drie nachten stappen, als
je het eigenlijk alweer verleerd was, is toch net iets teveel van het
goeie, hoor! Drie nachten amper slapen en de hele dag hangen en niets
doen om er ’s avonds weer een keertje flink tegenaan te gaan.. daar
moet je echt mee kunnen omgaan..
Ik moet hard aan het werk, voor school. Heb potverdriedubbeltjes de
hele vakantie nog geen -piep- gedaan. Ik heb dan wel goeie smoezen
enzo, maar het blijven smoezen. En je hebt er niets aan, want het moet
toch gebeuren. Maar die inspiratie om een schitterende tekst te
schrijven, die is ver te zoeken. Heel ver.
Mijn hoofd is zwaar -en niet van de alcohol, nee nee- en mijn ogen
willen niet open blijven. Mijn hoofd staat er ook niet naar. Er zijn
andere dingen op dit moment, die veel belangrijker lijken. Die me van
m’n concentratie afhouden. Maar ik moet er effe doorheen. Door de
vreselijk zure appel heenbijten. Ik moet er toch weer tegenaan, morgen.
Want de vakantie is voorbij. Helaas.
Als ik doorwerk, ben ik over een uurtje klaar. En dan kan ik, lekker ontspannen, een studieboek gaan lezen.
Heerlijk.
