Ga nooit verf halen bij de Gamma. Niet in Sittard in elk geval. Ik -groentje- deed het wel. Ik wil een rode muur, weet u. Iedereen die ooit een rode muur heeft geverfd, of heeft willen verven maar er (zeer verstandig overigens) vanaf heeft gezien, weet wat ik bedoel. Niet zo slim. Rood pakt niet. Rood dekt niet. Rood wil niet. Rood zuigt. Nee, pardon, de muur zuigt al het rood op. Kortom; ik had me al voorbereid op een verhaal over drie keer oververven en een rekening met minimaal drie getallen voor de komma.

Natuurlijk, en hoe kan het ook anders, was dat niet alles. Ik zocht een leuk kleurtje uit. Bordeauxrood, werkelijk prachtig. Ik was verkocht. De mevrouw aan de verfbalie (nee ze was niet blond, en heren, zelfs heel kundig) stopte de code in de bejaarde pc en we wachtten vol spanning. Het werd ROZE. KnalROZE. Dat was dus even helemaal niet de bedoeling. De (kundige) mevrouw haalde er twee mannen bij (een betweter en een baas) die als een stel mongolen op hun achterhoofd stonden te krabben en echt ’totaaaaal niet snapten’ hoe het kon ‘hoor mevrouw!’..

Ze probeerden het nog zeker drie keer. Baas B (hij heette Bas) haalde er nog een betweter bij, die het ook niet begreep. Vier paar ogen keken mij verontschuldigend aan, ze konden me niet helpen. Rode muurverf kopen bij de Gamma, dat gaat helaas niet.. Vier verpestte potten roze verf later ging ik dus maar even naar de Karwei. Daar hadden ze Bordeauxrode Latex. Kant en klaar in een emmer. Dat was het dus, binnen drie minuten klaar.. ZUCHT.