Vandaag ga ik sinds lange tijd (vier weken is veel als je ergens jarenlang hebt gewoond) terug naar Sittard. Ik ga lekker wokken met een groep leuke mensen, waaronder hij. En daarna ga ik er waarschijnlijk nog ‘eentje drinken’ met diezelfde groep leuke mensen.

Ik kan weer even heerlijk genieten van het Limburgs om me heen. En zonder blikken of blozen het geld (of geldj) uit mijn beurs pakken. Niemand zal me raar aankijken wanneer ik verkondig dat mijn truitje pietsjt.. En ik kan weer hoie zeggen zonder dat ik voor lul sta. Heerlijk!! Ik kan er niets aan doen, maar heel heel stiekem is Sittard toch nog een klein beetje mijn thuis. Hoewel Eindhoven natuurlijk de gekste is.. Zeggen ze.