3 december was me het dagje wel weer…
In de ochtend werd ik niet bepaald zachtzinnig wakker gezongen door mijn allerliefste familie. Om vervolgens overstulpt te worden met zoveel cadeaus dat ik niet eens kon ontbijten. Vervolgens twee uur surprises uitgepakt, mijn moeder en mijn zusje hadden zich weer helemaal uitgeleefd. Opa & Oma moesten van rol wisselen. Opa moest soep maken (heus, de foto’s volgen) en oma moest hout hakken en een vuurtje maken.. Dat laatste was achteraf nogal cru…….
Om half vier begon operatie Pepernoot. En hoop afleiden van zusjes, sinterklaasliedjes zingen, geren, gehijg, aanbellen (er waren kadootjes vergeten) gestrooi met pepernoten en gesleep met kadootjes.. Bowy (de pup) lust blijkbaar pepernoten en Astrid (het zusje) zag zwarte pieten (terwijl ze er niet waren).. Ook dit (waarschijnlijk laatste) jaar is operatie Pepernoot dus weer geslaagd. Een tafel vol kado’s en een bureaustoel (mine, mine, mine!) was het resultaat…
Toen ik in de avond nog even naar de stad ging om het glas te heffen op mijn verjaardag, vloog bijna het huis in brand. De heg naast ons huis (bestaande uit een tiental 6 meter hoge dennen) was in de fik gestoken. Net op tijd zag mijn oma de muur van vuur op het huis afkomen…
God was met ons, de wind stond de andere kant op en de brandweer was nét terug van een andere brand dus heel snel ter plaatse. Dat, en het feit dat oma nog even uit het raam keek voor het slapen gaan, heeft mijn familie en het huis op het nippertje gered van een vuurdood…
Ik wilde een vlammende, spetterende verjaardag, maar ik had toch echt anders bedoeld. Op zo’n moment besef je wel weer even hoe alles zo voorbij kan zijn. Hoe alles wat je dierbaar is zo weg kan zijn.. Ik blaas de kaarsjes vanaf nu dus maar weer uit als ik even naar buiten ga…
Hmzzzz dat klinkt niet echt goed… had je wel een echte vlammende verjaardag gehad maar gelukkig is je dat bespaard gebleven.
Maar zeg, operatie pepernoot, dat komt me toch nog wel behoorlijk bekend voor. En dat van Bowy, daar had Sonja toch ook ‘last’ van? 🙂
Haaj Sas!
Vond je het niet leuk om wakker te worden gezongen? :O
Snap ik: ik zong ook 😉 Haha
Weetje wat we wel weer vergeten zijn? Een leuke foto van ons samen te maken. Want -voor zover ik weet- hebben we alleen nog mislukte met dubbele kinnen/dichte ogen etc.
Volgend feest maar weer. 🙂 Kusje!
Gelukkig dat het zo afgelopen is.. Das wel echt even schrikken zeg!!
Hello,
http://debit-consolidation.c-o.in
Thanks 😉 Good luck!!!
Zomaar oma aan het werk zetten om hout te hakken haha. Gelukkig stond de wind de andere kant op want dat had zeker fout af kunnen lopen, en het gebeurt vaak sneller dan je denkt.