Het strijdgewoel…

We zijn er allemaal wel mee bezig. Allemaal naar op zoek. Niet als verbreding, verdieping of aanvulling van ons toch al zo spannende leven, nee, het lijkt zowaar een doel op zich. Na elk ongelukkig einde vervolgen wij onze zoektocht naar die ene. We vreten ons dag na dag vol op de bank of in bed, omdat we toch niet aantrekkelijk genoeg zijn voor die ene nieuwe partner. (Waardoor onze kansen uiteraard zienderogen verminderen..) Of, wanneer we nog jong, fris en fruitig zijn, werpen ons weer in het strijdgewoel.

Zo ook ik. Daar sta ik dan in de kroeg. Zaterdagavond 12 uur. Volledig opgetut, in sexy kleren gewrongen waar ik me achteraf totaal niet sexy in voel. Ik drink spa rood, want zatte vrouwen zijn niet sexy. Ik dans, ik lach en ik kijk. Ik observeer de ruimte. Overal dansen vrouwen die hun ogen zogenaamd ‘onopvallend’ over de ruimte laten glijden en al hitsig dansend verleidelijk lachen naar die ene knappe vent. Die uiteraard bezet is.

Ik zie het niet gebeuren, de man van mijn dromen tegenkomen in de kroeg. “Maar waar vind je ze dan?” herinnerde een eveneens single vriendin mij aan het alombekende logistieke probleem. Waar vind je een aantrekkelijke, respectabele, lieve, spannende, inspirerende man die iets te zeggen heeft? Oh, en die bovendien ook nog eens onbegrensd in jou geinteresseerd is.

Ik volg een opleiding vol vrouwen en homo’s (enkelingen uitgezonderd). Ik werk in een kledingwinkel (zelfde verhaal). Al zwetend in de sportschool lijkt me al helemaal onwaarschijnlijk en geld voor een zinderende vakantie heb ik niet. Singlefeesten, daar komen alleen maar wanhopige mensen en dat ben ik niet. Datingsites zijn van het zelfde kaliber. Uitgaan was al geschrapt. Dan rest me alleen nog hoop voor de toekomst: uit onderzoek blijkt dat 60% van de relaties ontstaan op het werk.

Zo lang wil ik echter niet wachten. In de tussentijd werp ik me daarom onvermoeid in het strijdgewoel. Minimaal een keer per week de kroeg in, vriendelijk lachend en uitbundig dansend.. Niet altijd even vrolijk, niet altijd even nuchter en zeker weten niet altijd even sexy. En wat boeit het. Ik heb tijd zat om te wachten op Mr. Right. Voorlopig doen we het dan maar voor een Mr. Right Now. En ge wit ’t immers nooit nie.