Tegenstrijdige gevoelens,
Chaos in mijn hart.
Te veel, te hard, te snel.
Overrompeld en verward.
Het lijkt allemaal zo logisch.
Alsof het vooraf is gepland.
Vele lagen van herkenning.
Alsof je elkaar al jaren kent.
Dit hart dat blijft sceptisch,
En gesloten als het moet.
Maar waarom voelt deze dollemansrit,
Toch zo ontzettend goed?
Mooi…
dit lijkt wel poezie (met een pluim)
@GdeB Wij danken u voor de pluim 🙂