Pure Passie. Je dacht dat je het kende. Je dacht dat je het ervaren had. Je dacht dat dit het was. Je zat ernaast. Het was niets dan een dof schaduwspel op de muur van een oude Griekse grot. Alles wat je ooit eerder gevoeld hebt vervaagt alleen al bij de herinnering aan de zinderende emotie die zich nu meester van je maakt.
Alles wat je wist, was niets anders dan een vleugje vergane geur van dat wat je nu eindeloos kunt proeven. Het tintelt, het spettert, het streelt je tong, het stijgt naar je hoofd, het voedt je gevoel tot je denkt niet hoger te kunnen zweven. Een onbedwingbaar verlangen maakt zich van je meester. Je gooit je hoofd in je nek en laat alle remmen los. Dit is het. Overheerlijke Overgave.
Dat klinkt echt ultiem gewoon!!!
WOW! Sas, als je zo blijft schrijven, mag je van mij een boek vol schrijven… en ik zal het verslinden!
hier hoeft niets meer aan toegevoegd te worden. duidelijk 😉