Aids: het lot van de ondergeschikte vrouw

Ik ben geen goed mens. Ik ben geen weldoener, geen filantroop, geen vrijwilliger. Ik ben een egoist. Ik geef al jaren 3,50 per maand aan Unicef, geef altijd iets aan collectanten en koop daarmee mijn schuldgevoel af. Oorlogen, verkrachtingen, ziektes en natuurrampen zijn ver-van-mijn bed shows. En eerlijkgezegd houd ik dat graag zo. Ik ben iemand die zapt als het nieuws te heftig is, omdat ik vind dat ik het niet aankan. Onzin natuurlijk, ik wil het gewoon niet dichtbij laten komen.

Maar soms zie of hoor je iets wat je ongevraagd keihard raakt. Iets wat je met beide benen vanuit je veilige bedje in de rauwe werkelijkheid gooit. Iets wat je eigen luttele probleempjes en klachten belachelijk onbelangrijk maakt. Na het zien van dit filmpje, was ik geschokt.

We weten allemaal dat het Aidsprobleem in Afrika en ook in andere landen steeds groter wordt. En de belangrijkste oorzaak daarvan is de sociale norm. Mannen hebben het nog altijd voor het zeggen. Mannen mogen meerdere vrouwen tegelijk hebben. Mannen mogen vrouwen verkrachten en ze dwingen zonder condoom te vrijen. Mannen mogen alles. En vrouwen, die hebben zich maar aan te passen. Zo lang als dat gebeurt, zullen vrouwen nooit kunnen onderhandelen over veilige seks.

Deze quote uit een artikel over seks in Zuid-Afrika (Volkskrant) zegt eigenlijk alles: “President Mbeki zegt dat hij niemand met aids kent, de gezondheidsminister adviseert een menu van knoflook en bietjes en de politie beheert de misdaadstatistieken zo slecht dat ze twee jaar lang niet openbaar gemaakt konden worden. Zojuist werd bekend dat 56 procent van alle vijftienjarigen in Zuid-Afrika nooit de zestig zal halen, vooral als gevolg van aids.”

Het filmpje van Metropolitan TV spant daarop de kroon. In een item over bijgeloof bericht het programma over de zogenaamde ‘dokters’ in Zambia die beweren aids te kunnen genezen. Ze beloven HIV-besmette mannen onmiddellijke genezing wanneer zij een vrouw ontmaagden. En de meisjes, die trappen er met beide benen in. Want, zo zegt het 18jarige meisje uit het filmpje, het is beter een man met aids te trouwen, dan helemaal geen man te hebben. Ik werd er spontaan misselijk van.

In shock besloot ik een donatie te doen aan het Aidsfonds. Niet omdat die paar euro Afrikaanse meisjes echt zal helpen, maar omdat ik me machteloos voelde en iets wilde doen. Via de website van het Aidsfonds kun je binnen een minuut een eenmalige donatie doen en zelf aangeven waar je wil dat je geld naar toe gaat.

Een paar klikken en mijn geld was onderweg. Maar toch bleef het knagen. In de tijd dat ik op de website van het aidsfonds rondsurfte, kwamen er 68 aidsbesmettingen bij. En het gaat me niet eens zozeer om deze ziekte. Wat me zo raakt is het lot van de vrouwen. Vrouwen, overal ter wereld, die worden onderdrukt, die worden mishandeld en verminkt. Terwijl wij Nederlandse vrouwen gezegend zijn met alle rechten die we maar kunnen wensen.

Daar kan mijn bescheiden bijdrage aan een Nederlands fonds weinig aan veranderen. En dus stop ik mijn hoofd maar weer diep in het zand, ver van alle ellende. En hoop ik heel hard dat er betere mensen zijn dan ik, mensen die strijden, die vrouwen wereldwijd helpen en de wereld tot een betere plek zullen maken, terwijl wij Westerlingen niets doen dan zeuren om alles en onze ogen sluiten voor de werkelijke problemen…