Te koop: vliegticket naar Wenen

Twee dagen na de voltrekking van het ultieme drama is het nog steeds niet echt doorgedrongen. De straten in Woensel hangen nog vol vlaggetjes, mijn wuppies Welpies staan nog in basisopstelling op de kast, mijn achtergrondafbeelding is nog kleurig oranje en mijn eveneens oranje truitje ligt alweer schoon in de kast. Klaar om daar de komende twee jaren dikke lagen stof te vangen. De poule des doods is uitgeschakeld. Geëlimineerd. Omver gespeeld door een stel Russen en Spanjaarden. En wat is dat een deceptie.

Het was mooi, met 9 punten als ongeslagen poulewinnaar door naar de volgende ronde. Maar het had zo veel mooier kunnen zijn. De ploeg die het spel bepaalde, het team dat zonder blikken of blozen de wereldkampioen en -finalist versloeg, verliest de kwartfinale van de Russen. Van Guus, de verrader van het jaar. Hij, die van de Russische president al een Russisch paspoort aangeboden heeft gekregen voor het geval hij niet terug naar Nederland zou durven, heeft het weer eens geflikt. En dus komt de oranjegekte op slag tot een zuur en bitter einde. Nu rest ons niets anders dan oranje tranen, rouwen in stilte en hopen op succesvollere Olympische Spelen.

Toch is er nog één ding dat ik even kwijt moet. Die Turken. Zij krijgen het voor elkaar om tot drie keer toe in de blessuretijd hun hachje te redden. Zij flikken het om met zo’n B, nee C-team verder te komen dan onze jongens. Hoe cru is het, dat het café hiernaast woensdag weer uit zijn voegen barst van feestende, toeterende en joelende rood-wit geschminkte Turken, omdat zij lekker wel nog een wedstrijd mogen spelen? Wellicht zonder basisspelers en met een reservekeeper in het veld, maar toch. Pijn doet het wel.

Update 17:00: Normaal ben ik absoluut geen fan, maar vandaag ben ik het helemaal met hem eens. Belgisch partijvoorzitter Filip Dewinter (Vlaams Belang) hoopt dat Duitsland woensdag wint en pleit voor een Turkije-loos EK. Ook hij ergerde zich aan de lawaaiierige Turken in ‘onze’ Europese Steden. Goed zo. (Bron: nu.nl)