Ik heb iets met aanheffen (of zijn het aanheven?) en afsluitingen. Ik weet nooit hoe ik een mailtje of brief moet beginnen en al helemaal niet hoe ik hem moet afsluiten. Ik hecht (te) veel waarde aan de afsluiting onder een bericht van iemand anders. Als ik ineens geen kusje meer onder een sms’je van mijn vriend zie staan, dan vraag ik me meteen af of hij een ander heeft. Als mijn manager eerst ‘groeten’ onder haar mails zet en daarna groetjes, dan vind ik dat een positieve ontwikkeling. En mensen die altijd ‘groeten’ blijven zeggen, terwijl ze je persoonlijk kennen, vind ik maar raar en afstandelijk…
“Onvriendelijke groeten”
Steeds als ik een brief of mail tik, twijfel ik het langst over de afsluiting. Geen afsluiting is in
elk geval geen optie. Mensen die een mail ondertekenen met alleen een naam, vind ik stom. Alsof er geen greintje vriendelijkheid vanaf kan. Vriendelijke groet vind ik zuinig, alsof je de ontvanger echt maar 1 groet wenst. En eigenlijk is heel dat ‘vriendelijke groeten’ op zich al onzin. Alsof gewone groeten onvriendelijk zijn. Het zelfde geldt voor de hartelijke groeten, die misschien als doel hebben extra te benadrukken hoe lief de groeten in kwestie wel niet bedoeld zijn, maar mijns inziens de spreekwoordelijke plank volledig misslaan. De volgende keer dat ik een gewone groet van je krijg, ben ik op mijn pik getrapt.Groeten als afsluiting
De andere opties zijn eveneens niks. Groenten vind ik suf. Grtz klinkt hip maar is het niet. Gr klinkt alsof je boos bent. En waar ik al helemaal allergisch voor ben, zijn de ‘mediagroet’, de ‘inspirerende’ groet, de ‘digitale’ groet of iets van die strekking. Als ik zou mogen kiezen, zou ik berichten afsluiten met een originele, persoonlijke wens. Iets over geluk, succes, liefde, vriendschap, gezondheid ofzo. En als dat ook te afgezaagd wordt, gewoon een doei, dag of tot mails. Ook in formele stukken. Dat is een stuk logischer dan iemand groeten ter afscheid, bovendien.
Gratis ebook
Meer weten over zakelijk bloggen? Lees mijn gratis ebook met meer dan 40 tips voor het schrijven van pakkende inhoudelijke blogartikelen.
Wazaaaaa!!!!
Grappig dat je hierover begint. Ik ben zo iemand met ‘Groeten’ al in de automatische signature van z’n mailprogramma. Dat gaat dus nog heel wat spreekwoordelijke trappen op het virtuele edele deel worden.. tenzij we besluiten niet meer te mailen.
Aanheffen en afsluitingen zijn het dunne laagje vernis van beschaving dat we met z’n allen, hypocriet als we feitelijk zijn, angstvallig in stand proberen te houden. Het is sociale stopverf. Daar kun je iets leuks mee doen, een kwinkslag aan geven, maar dat vind ik niet altijd gepast.
Ik ben het dan ook niet met je eens dat ‘doei’ ook onder formele e-mails moet kunnen. Juist formele stukken zijn bewust overgoten met dat hypocriete sausje van beschaafde afstandelijkheid. Flats je daar dan ineens een amicaal ‘doei’ onder, dan pleeg je stijlbreuk. En om het jaarverslag van een onderneming nu te beginnen met een welgemeend ‘Yo matties!!’ gaat me ook wat te ver.
Was getekend,
Bas
ik heb hier ook al eens een blogje over geschreven http://www.elsbethschrijft.nl/taal/de-groeten/
omdat het mij ook bezig houdt. ik doe tegenwoordig vaak ‘groet, Elsbeth’ naar mensen die ik niet goed ken / zakelijke contacten. Ook vind ik de oude vertrouwde ‘met vriendelijk groet’ nog gewoon kunnen. Naar vrienden is een ander verhaal. dan is het liefs of X. reacties op blogs sluit ik helemaal niet af. niet nodig. toch?
@Elsbeth, wat een toeval! En we denken er nog een beetje hetzelfde over ook. Het lijkt me juist tof om doei te kunnen typen onder een zakelijke mail. Ik hou niet van dat zakelijke. Bah.
Leuk stuk en heel herkenbaar! Ik ben ook wel iemand die conclusies trekt uit wat er onder een mailtje of smsje staat. Maar mede daarom zit ik zelf vaak enorm in dubio hoe ik een mailtje wil afsluiten. Heb je daar nooit last van? Wanneer is iets te saai en standaard of juist te informeel en te blij?
De afsluiter en de aanhef van een mailtje zijn altijd het lastige deel. Alles er tussenin staat bij mij meestal snel op papier, maar als ik iemand voor het eerst mail kan ik tijden nadenken over de aanhef en de groet. Wel/niet met voornaam aanspreken en hoe losjes wil je overkomen naar iemand.
In elk geval is het goed om erover na te denken voor je Send klikt.
Alsof het zo moest zijn, werd net gebeld door de Rabobank, jongen waarschijnlijk nog jonger dan ik, sprak in volzinnen en gebruikte precies drie keer mijn achternaam. Alsof hij een script volgde (wat ook waarschijnlijk zo is). Verschrikkelijk. Onpersoonlijk. Bah.
Heb laatst op de Uni een experiment gedaan naar ’t gebruik van verkleinwoordjes. Zoals we verwacht hadden, bleek dat mensen eerder denken dat een vrouw de afzender is wanneer ’n verkleinwoord gebruikt wordt. Zet sindsdien geen ‘Groetjes’ maar ‘Groeten’ onder m’n mailtjes ;). Heb er zelf ook niet zo’n moeite mee, hou wel van zakelijk.
Zou trouwens graag ’n tweede blogpost lezen over de keuze voor de aanhef. Heb daar zelf altijd de meeste moeite mee!
Ik heb daar zelf ook altijd last van! Op mijn werk sturen we elkaar regelmatig mails (om door te geven dat we bijv. een afspraak hebben gemaakt terwijl diegene niet op kantoor was etc.) en dan weet ik ook nooit hoe ik moet sluiten. Onze standaard handtekening haal ik iig altijd weg hihi maar het blijft lastig 😉
@Martijn
Ohja, vooral in het Engels is dat ruk. En voor meerdere mensen. Moet je elke naam apart noemen of zeg je ‘Hallo allemaal’ (klinkt ook zo amicaal).. Geen idee! Zal ik ook maar eens een stukje over schrijven.
Als ik zakelijk wil zijn is het groet of vriendelijke groet. Als ik iemand beter ken, maar te slecht voor liefs of kus dan is het groetjes. Maar goed, groet vind ik inderdaad wat zuinig… en vriendelijke groet vind ik zo lang typen 😛 Ik ben er nog niet over uit wat mijn ideale afsluiting is.
Ik heb daar zelf ook altijd last van! Op mijn werk sturen we elkaar regelmatig mails (om door te geven dat we bijv. een afspraak hebben gemaakt terwijl diegene niet op kantoor was etc.) en dan weet ik ook nooit hoe ik moet sluiten. Onze standaard handtekening haal ik iig altijd weg hihi maar het blijft lastig 😉
De afsluiter en de aanhef van een mailtje zijn altijd het lastige deel. Alles er tussenin staat bij mij meestal snel op papier, maar als ik iemand voor het eerst mail kan ik tijden nadenken over de aanhef en de groet. Wel/niet met voornaam aanspreken en hoe losjes wil je overkomen naar iemand. In elk geval is het goed om erover na te denken voor je Send klikt.
Blijft een aanhef toch ook wel moeilijk.
Stel je stuurt een email naar een zekere Bert, iemand die altijd moeilijk doet en je het leven zuur maakt, moet je aanhef dan toch “Beste Bert” zijn? Of mag je ook gewoon beginnen met “Bert” om daarna je verhaal te doen en af te sluiten met alleen je naam? Zonder vriendelijke groeten?
Geachte Mevrouw De Laat,
Er is in deze huidige maatschappij haast geen belangstelling meer voor enige etiquette met betrekking tot het schrijven van een brief.
Vanuit mijn adellijke opvoeding is mij dit echter met de paplepel in gegoten.
Het is eigenlijk ontzettend gemakkelijk, want wanneer u iemand niet kent begin u altijd met Geachte Heer/ Mevrouw. (voor een persoon met een titel gaat het weer anders) en u eindigt uw brief met: Hoogachtend, gevolgd door uw naam en/of handtekening, of u eindigt met : was getekend, gevolgd door uw naam(eventueel titel) en/of uw handtekening.
Wanneer u iemand echt goed kent, is het toegestaan de brief te beginnen met Beste, ( in intieme vriendschappen/familie) : Lieve gevolgd door de naam van de desbetreffende persoon aan wie u de brief richt.
Was getekend,
Johannes-Cornelis Graaf Van Drunen Von Montfort Von Burghausen
Hallo Saskia,
Mag het niet ook gewoon een goedemorgen of goedemiddag zijn gevolgd door een voornaam?
GRTS
Isabel
isabelmunar@telenet.be
Hallo Saskia, kan ik je nog even wat vragen?
Ik, Wil, woon samen met John. Als ik een brief naar iemand schrijf, hoe eindig ik dan?
Schrijf ik eronder, ‘ groet van John en Wil’ of juist ‘ groet van Wil en John’ ???