Ik heb geen dvd-speler. Nooit gehad ook. Ik heb het nut ervan (bijna) nooit ingezien. Digitale informatie wordt op een schijfje gebrand, zodat ik dat in een apparaat kan stoppen (dat stuk gaat), dat de nulletjes en eentjes zo weer van dat schijfje (dat beschadigt) leest. Ik heb al een paar jaar een mediaplayer. Hoe vaak heb ik me de tweede helft van de jaren ’00 niet geërgerd aan het feit dat ik, om een film te kunnen huren, naar een videotheek moest. En dat ik die dvd dan ook weer terug moest brengen, binnen een dag of een week. Twee keer heen en weer op de fiets, een paar euro dokken en dat allemaal voor een korte periode toegang.